Terapia endodontyczna, czyli leczenie kanałowe jest postępowaniem zmierzającym do usunięcia miazgi zęba zakażonej w wyniku próchnicy, chorób przyzębia lub złamania. Po oczyszczeniu wnętrza, powstałe puste przestrzenie wypełnia się szczelnie materiałem tolerowanym przez organizm. Aby uniknąć powtórnej infekcji, cały zabieg powinien być wykonany precyzyjnie.

Mimo dołożenia wszelkiej staranności w postępowaniu leczniczym, nie można zagwarantować pełnego powodzenia leczenia endodontycznego. Prawidłowa terapia jest szansą na dalsze utrzymanie zęba w jamie ustnej.

Dzięki zastosowaniu mikroskopu operacyjnego i najnowszej technologii, odsetek powodzenia takiego leczenia sięga ponad 90% (dla zębów leczonych powtórnie endodontycznie ponad 70%). Integralną częścią leczenia kanałowego jest niezwłoczna, prawidłowa odbudowa trzonu zęba materiałem kompozytowym, ceramicznym lub koroną. Zapraszamy do Pracowni Stomatologii Mikroskopowej w Szczecinie.

Jak rozwija się stan zapalny miazgi?

Pacjenci, u których diagnozuje się chorobę miazgi, najczęściej zgłaszają się do gabinetu stomatologicznego z ostrym, samoistnym bólem zęba. Stan zapalny rozwija się z powodu istnienia ubytku próchnicowego, nieprawidłowego leczenia lub urazu mechanicznego zęba (np. złamanie korony, ale także szlifowanie zęba). Często problem dotyczy zęba powierzchownie wyglądającego na zdrowy bądź wypełnionego w leczeniu zachowawczym. Ból zęba jest nagły, intensywny i rwący. Może nasilać się nocą. Takiej sytuacji nie należy lekceważyć. Jak najszybsza wizyta u stomatologa pozwoli uratować ząb przed ekstrakcją, a także uchroni pacjenta przed niebezpiecznymi powikłaniami. Warto pamiętać, że zlekceważona choroba miazgi może stać się przyczyną degradacji kości wokół korzenia zęba, zakażenia tkanek otaczających ząb, zapalenia okostnej. Mogą powstawać ropnie, przetoki, ziarniaki. Gdy bakterie z nieleczonej zgorzeli miazgi przedostaną się do krwiobiegu, mogą wywołać zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie nerek, a nawet sepsę.

Zapalenie miazgi – etap początkowy

W pierwszej fazie rozwoju chorób miazgi występuje niezbyt silny ból zęba, często w reakcji na słodkie lub zimne pokarmy. W tym przypadku z reguły wystarcza leczenie zachowawcze.

Etap zaawansowany

Na tym etapie stan zapalny miazgi wywołuje zmiany nieodwracalne. Ból zęba jest stały, intensywny i rwący. Ząb jest nadwrażliwy na nacisk podczas gryzienia. Miazgi uszkodzonej przez ostry stan zapalny nie da się wyleczyć. Trzeba ją usunąć w leczeniu kanałowym.

Martwica miazgi

Do tego stanu dochodzi w przypadku rozwinięcia się głębokiego ubytku próchnicowego i zniszczenia sklepienia komory zęba. Martwica w jamie zęba powoduje, że korona zęba staje się sina, a szkliwo traci połysk. Martwica to nieostatni etap psucia zęba. Bakterie beztlenowe prowadzą do rozkładu gnilnego obumarłej tkanki i następuje zgorzel. Stan ten przyczynia się m.in. do przykrego zapachu z ust wynikającego z psujących się zębów. Zarówno miazga w zaawansowanym stanie zapalnym, jak i martwica czy zgorzel wymagają interwencji w postaci leczenia kanałowego (endodoncji). Innym wyjściem jest już tylko ekstrakcja zęba. W niektórych przypadkach można odratować ząb skazany na usunięcie, stosując zabiegi częściowego usuwania fragmentów korony i korzenia – są to resekcja, hemisekcja oraz radisekcja.

Jak wygląda leczenie endodontyczne?

Po otworzeniu korony i uzyskaniu dostępu do wnętrza zęba stomatolog otwiera wejścia do kanałów. Za pomocą specjalnych narzędzi niklowo-tytanowych opracowuje kanały, w celu usunięcia chorej miazgi i zakażonej zębiny z wewnętrznych ścian kanałów. Kanały płukane są specjalnymi środkami przeciwbakteryjnymi. Następnie opracowane kanały wypełnia się gutaperką w celu szczelnego zamknięcia ich przed dostępem bakterii. To oczywiście uproszczony opis całej procedury. Warto podkreślić, że powodzenie leczenia endodontycznego zależy m.in. od precyzyjnego opracowania kanałów. Praca w tak niewielkim polu operacyjnym wymaga odpowiedniego powiększenia. Stomatologia mikroskopowa stanowi stanowi przełom w rozwoju endodoncji. Dzięki zastosowaniu mikroskopu, odsetek przypadków leczenia kanałowego zakończonych powodzeniem wynosi aż 90%.

Kiedy ząb wymaga ponownego przeleczenia?

Wtórne leczenie kanałowego tego samego zęba nazywane jest „re-endodoncją”. Jest ono konieczne, gdy pierwotnie wykonana procedura nie przyniosła oczekiwanych rezultatów. Niepowodzenia w leczeniu endodontycznym wynikają m.in. z nieprawidłowego wypełnienia kanałów, pozostawienia fragmentu złamanego narzędzia w kanale itp.

Jedna z kluczowych części stomatologii. Postęp technologiczny (zastosowanie mikroskopu operacyjnego i specjalnie zaprojektowanych do pracy w powiekszeniu narzędzi) umożliwia ograniczenie interwencji chirurgicznej do niezbędnego minimum. Większa precyzja poprawia długoczasowe rokowanie, skraca czas gojenia i zmniejsza dyskomfort pacjenta.

• usuwanie zębów (mlecznych, stałych, zatrzymanych)
• chirurgia przedprotetyczna
• plastyka tkanek miękkich
• mikrochirurgia endodontyczna.

Chirurgia stomatologiczna to dział obejmujący zarówno usuwanie zębów, jak również inne zabiegi operacyjne przeprowadzane w jamie ustnej. Procedury chirurgiczne mają na celu nie tylko wyeliminowanie problemów zdrowotnych związanych z uzębieniem lub błoną śluzową, ale także odpowiednie przygotowanie jamy ustnej pacjenta do leczenia ortodontycznego, implantologicznego czy protetycznego.W ramach chirurgii stomatologicznej w Pracowni Stomatologii Mikroskopowej w Szczecinie wykonywane są między innymi takie zabiegi, jak:

• ekstrakcje zębów zatrzymanych,
• resekcja wierzchołka korzeniowego,
• radektomia,
• hemisekcja,
• resekcja,
• podcinanie wędzidełka wargi lub języka,
• plastyka wędzidełka wargi górnej i dolnej,
• mikrochirurgia tkanek miękkich (wydłużanie koron klinicznych, przeszczepy łącznotkankowe),
• odtwarzanie tkanki kostnej przed leczeniem implantologicznym.

Jak postępować po usunięciu zęba? Zalecenia ogólne Po zabiegu ekstrakcji pacjent powinien utrzymywać w ustach przez co najmniej 30 minut jałowy tampon zabezpieczający ranę. Zimny okład zapobiegnie obrzękowi. Przez co najmniej dwie godziny od ekstrakcji należy powstrzymać się od jedzenia i picia, a do końca dnia nie należy spożywać gorących dań i napojów, pić alkoholu, palić papierosów. Niewskazany jest wysiłek fizyczny. Przed upływem doby od usunięcia zęba nie wolno płukać jamy ustnej, aby nie spowodować wypłukania skrzepu z miejsca zabiegu. W przypadku wystąpienia gorączki lub jakichkolwiek niepokojących objawów związanych z nadmiernym bólem, opuchlizną bądź krwawieniem z rany, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Jeżeli w miejscu ekstrakcji założono szwy, zostaną one usunięte po co najmniej siedmiu dniach.

Współczesne metody diagnostyczne umożliwiają wykrycie próchnicy w bardzo wczesnym stadium. Kilkumiesięczny ubytek jest już widoczny na zdjęciu RTG i w mikroskopie operacyjnym. Wczesne wykrycie i leczenie umożliwia mniejsza ingerencję w tkanki zęba.

Ogranicza to możliwość wystąpienia stanów zapalnych miazgi w przyszłości. Małe ubytki z powodzeniem wypełniane są materiałami kompozytowymi. W przypadku dużych ubytków korzystniejsze może być zastosowanie wypełnień ceramicznych ze względu na lepszy rozkład sił przy nacisku i większą szczelność.

Profilaktyką i leczeniem próchnicy zajmuje się stomatologia zachowawcza. Próchnica to zdecydowanie najbardziej powszechna choroba zębów. Jest wynikiem działania kwasów produkowanych przez bakterie bytujące w jamie ustnej. Warto pamiętać, że zaatakować ona może nie tylko koronę, ale i korzeń zęba, a problem dotyczy wszystkich tkanek twardych, to jest szkliwa, zębiny oraz kości. Próchnica jest zakaźna, dlatego przenosi się na sąsiednie zęby, a nieleczona prowadzi do stanu zapalnego miazgi.

Objawy próchnicy

Pierwszym objawem uszkodzenia szkliwa jest tzw. plama próchnicowa o białym, kredowym zabarwieniu. Wraz z postępem procesu próchnicowego ubytek powiększa się, aż dociera do zębiny. Ząb zaczyna być wrażliwy na bodźce, takie jak gorące, zimne lub słodkie pokarmy. Na tym etapie może dojść do wczesnego stanu zapalnego miazgi. Zlekceważenie objawów ze strony zęba może doprowadzić do zaawansowanego i nieodwracalnego stanu zapalnego miazgi. Bakterie docierają do wierzchołka zębodołowego i atakują kość otaczającą korzeń. Próchnica najczęściej rozwija się w szczelinach i zagłębieniach, na powierzchniach wargowych i policzkowych przy szyjkach zębowych, w przestrzeniach stycznych zębów oraz wszystkich innych trudno dostępnych do czyszczenia miejscach. Stomatologia mikroskopowa pozwala podczas wizyty kontrolnej zlokalizować już bardzo wczesne stadia próchnicy.

Leczenie próchnicy

Przy stwierdzeniu początkowego etapu rozwoju choroby, to jest wspomnianej wyżej plamy próchnicowej, stomatolog może podjąć próbę remineralizacji szkliwa za pomocą preparatów zawierających związki fluoru. Ubytek w tkankach twardych wymaga usunięcia zainfekowanej zębiny i zastosowania odpowiedniego wypełnienia. Do materiałów wypełnieniowych zaliczają się: kompozyty, glasjonomery, materiały do odbudowy estetycznej.

Zęby bardzo zniszczone przez próchnicę, przeleczone kanałowo mogą być odbudowane za pomocą uzupełnień protetycznych inlay/onlay. Przygotowuje się je na podstawie pobranego wycisku. Wypełnienie inlay/onlay znacząco wzmacnia strukturę zęba i minimalizuje ryzyko złamania ścianki zęba, co jest ważne szczególnie w przypadku zębów leczonych kanałowo. Uzupełnienie dokładnie odwzorowuje anatomię zęba.

Implanty pozwalają w sposób najbardziej zbliżony do fizjologicznego odtworzyć brak pojedynczego lub grupy zębów, przywracając komfort funkcjonowania i pełen, zdrowy uśmiech.

Zęby osadzone na implantach są praktycznie identyczne z zębami własnymi oraz dają całkowicie naturalne odczucie. Stosowane przez nas implanty firmy Friadent, mają ponad 25 letnie obserwacje kliniczne, czyniące je liderami jakości i pewności wśród implantów.

Wskazania do leczenia implantologicznego

Implanty przywracają funkcjonalność narządu żucia z zachowaniem pełnego komfortu pacjenta. To uzupełnienie protetyczne, którego się nie zdejmuje. Jako zintegrowane z kością przenosi na nią siły fizyczne w trakcie żucia. W ten sposób implant pozwala niemal identycznie odtworzyć jakość funkcjonowania zębów naturalnych, zarówno podczas jedzenia, jak też codziennej higieny i uśmiechu.

Za pomocą implantów można odbudować brak pojedynczego, jak i kilku zębów w łuku. Na implantach można też otworzyć uzębienie całkowite w przypadku usunięcia wszystkich zębów. Oprócz braków w uzębieniu wynikających z ekstrakcji, implanty stosuje się również u pacjentów bez zawiązka lub zawiązków zębów stałych, jak też u osób nietolerujących tradycyjnych protez wyjmowanych.

Jak wygląda wszczepienie implantów?

Przed konsultacją należy zrobić zdjęcie pantomograficzne, które pozwoli ocenić, czy warunki kostne pozwalają na osadzenie implantów. Podczas zabiegu wszczepiania stomatolog nawierca otwór w kości szczęki lub żuchwy i umieszcza w nim implant – tytanowy wkręt, a następnie zakłada szwy na dziąsło. Tytan jest bardzo dobrze tolerowany przez organizm człowieka. Zanim będzie można nałożyć właściwą koronę, musi upłynąć czas na osteointegrację, czyli zrośnięcie wszczepu z tkanką kostną pacjenta. Zazwyczaj trwa to od 3 do 6 miesięcy. Po tym czasie można wykonać stałą odbudowę protetyczną na implancie. W międzyczasie pacjent może korzystać z odbudowy tymczasowej.

Zalety implantów

• wygląd łudząco przypominający naturalne uzębienie,
• pełen komfort użytkowania,
• brak konieczności szlifowania sąsiadujących zębów,
• zapobiegają zanikowi kości, do jakiego dochodzi z upływem czasu po usunięciu zęba,
• zasadniczo dożywotnia trwałość.

Przeciwwskazania:

• niewystarczająca wysokość lub szerokość wyrostka zębodołowego,
• silne przechylenie zębów,
• paradontoza,
• naganna higiena jamy ustnej,
• osteoporoza,
• choroby nowotworowe,
• zaburzenia krzepnięcia krwi,
• ciąża,
• wiek poniżej 18. roku życia.

Pacjenci cierpiący na choroby serca, reumatyczne, psychiczne lub neurologiczne powinni przejść dodatkowe konsultacje. Zanik kostny wynikający z upływu czasu po ekstrakcji nie jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do założenia implantu, jednak może wydłużyć czas leczenia, z uwagi na konieczność przeprowadzenia procedury odbudowy kostnej.

Każdy z nas marzy o śnieżnobiałym uśmiechu. Bywa, że kolor uzębienia jest prawdziwym kompleksem. Wiele osób poszukuje metody idealnej na trwałe wybielenie zębów. Co zrobić, gdy kupione w drogerii preparaty i pasty nie przyniosły oczekiwanych efektów? Warto poddać się profesjonalnemu zabiegowi w gabinecie stomatologicznym.

Od czego zależy kolor naszych zębów?

Tak naprawdę odcień zależy od ubarwienia, gęstości i grubości zębiny, która prześwieca przez szkliwo. Znaczenie ma również grubość i gęstość samego szkliwa. O naturalnym kolorze decyduje stosunek wapnia do fosforu w strukturze szkliwa i zębiny. Niemniej nawet naturalnie biały i efektowny kolor uzębienia może z czasem ulec zmianie wskutek przebarwień. Wpływ na wygląd uśmiechu mają palenie tytoniu, częste picie kawy i herbaty, czerwonego wina lub soków owocowych.

Do przebarwień zewnątrzpochodnych zaliczamy te powstałe w wyniku spożywczych produktów barwiących i używek, niedostatecznej higieny jamy ustnej, próchnicy zębów czy też stosowania niektórych leków lub substancji stomatologicznych.

Trudniejsze w usunięciu są przebarwienia wewnątrzpochodne. Wśród nich mieszczą się te powstałe w wyniku chorób metabolicznych i genetycznych, schorzeń gruczołów wydzielania wewnętrznego, czy antybiotykoterapii (np. podawania tetracykliny do 8 roku życia).

Stosowane przez nas wybielanie polega na pobraniu wycisk zębów pacjenta, na podstawie którego przygotowane zostaną idealnie dopasowane nakładki. Na kolejnej wizycie pacjent odbiera nakładki oraz preparat wybielający o stężeniu 10, 15 lub 20%. Preparat nakłada się codziennie, zgodnie ze wskazaniami stomatologa. Różnica powinna być widoczna już po kilku aplikacjach, natomiast cała kuracja nie trwa dłużej niż dwa tygodnie.

Efekt zabiegów zależy od kilku czynników, mianowicie od stężenia preparatu, przepuszczalności struktury zęba na tlen, czy czasu kontaktu żelu ze strukturą uzębienia. Wybielanie zębów z zastosowaniem preparatów specjalistycznych polega na wprowadzaniu tlenu w strukturę szkliwa. Tlen rozkłada długołańcuchowe cząsteczki barwników na łańcuchy krótkie, które odpowiadają za jasny kolor.

Niektórzy pacjenci po zabiegu wybielania zębów mogą odczuwać nadwrażliwość. Dolegliwość ta ma charakter przejściowy i na ogół pomocne bywa stosowanie past do zębów wrażliwych. Po zabiegu zaleca się utrzymywanie przez pewien czas tzw. białej diety, to jest unikanie barwiących napojów i produktów spożywczych (kawa, herbata, wino czerwone, soki itp.).

Oczywiście wybielaniu nie ulegną wypełnienia ani uzupełnienia protetyczne. Należy wziąć pod uwagę konieczność ich wymiany wraz z procesem rozjaśniania uzębienia.

Przeciwwskazania: ciąża, próchnica (wszystkie zęby muszą być wyleczone), cukrzyca, stany zapalne dziąseł, alergia na składniki preparatu, choroba Parkinsona, epilepsja, wiek poniżej 14. roku życia.

Licówki i koronki pełnoceramiczne

Są wykonane w całości z porcelany, co umożliwia uzyskanie doskonałego efektu estetycznego. Licówki wymagają minimalnej ingerencji w tkanki zęba. Wskazane są szczególnie w przypadku trudnych do wybielania przebarwień zębów, wad budowy i kształtu. Można też zamykać nimi małe przerwy między zębami. W przypadku zębów martwych, z dużymi lub licznymi wypełnieniami, optymalnym rozwiązaniem są korony pełnoceramiczne. Trwałość tych uzupełnień przy zachowaniu prawidłowej higieny jest wieloletnia.

Stomatologia estetyczna pozwala poprawić wygląd zębów: ich kolor, kształt, długość. Białe, równe zęby sprawiają, że człowiek częściej i chętniej się uśmiecha. Twarz wygląda na bardziej pogodną, a często i na młodszą. Zadbany uśmiech podnosi samoocenę człowieka.

Do stomatologii estetycznej, obok wybielania, zalicza się również wypełnienia estetyczne, które obecnie można coraz dokładniej dopasować do naturalnego koloru zębów. Warstwowe nakładanie wypełnień kompozytowych pozwala uzyskać bardzo atrakcyjny efekt wizualny.

Licówki kompozytowe lub ceramiczne mają postać cienkich płatków naklejanych za pomocą specjalnego cementu na wierzchnią (licową) warstwę zębów. Już jedna wizyta wystarczy, aby diametralnie odmienić uśmiech. Licówki maskują przebarwienia, odtwarzają zęby po złamaniu, korygują delikatnie ich kształt. To dobra metoda na zlikwidowanie szpar pomiędzy zębami, o ile same zęby w łuku są usytuowane równo i nie zachodzą na siebie.

Zabiegi z zakresu stomatologii estetycznej to rozwiązanie dla wszystkich osób, które chcą w pełni dbać o uśmiech. Systematyczne wizyty u dentysty i nowoczesne metody poprawiające wygląd zębów pozwolą pożegnać się z kompleksami. Wykonujemy również wybielanie zębów.

Dokładna higiena jamy ustnej, połączona z regularnym profesjonalnym usuwaniem płytki nazębnej, jest najlepszą ochroną przed chorobami dziąseł i przyzębia. Zaniechania w tym zakresie objawiają się krwawieniem z dziaseł i stanem zapalnym. Prowadzi to w dłuższym czasie do stanów zapalnych przyzębia, odpowiadającego za utrzymanie zębów w kości. Zwiększa się ich ruchomość i wrażliwość na temperaturę. Może to prowadzić do konieczności zastosowania leczenia chirurgicznego.

Zabieg profesjonalnego oczyszczania zębów powinien być wykonywany co 6 msc.
U pacjentów z chorobami przyzębia kilka razy w roku.

Zadbany uśmiech to nie tylko wizytówka człowieka, ale także oznaka zdrowia. W stomatologii profilaktyka ma olbrzymie znaczenie w skutecznym zapobieganiu próchnicy oraz chorobom przyzębia i całej jamy ustnej. Podstawą działań profilaktycznych jest dokładna i systematyczna higiena jamy ustnej.

Profilaktyka w domu:

• codzienne mycie zębów z zastosowaniem odpowiedniej szczotki i pasty,
• codzienne używanie nici dentystycznej,
• płukanie jamy ustnej przeznaczonymi do tego celu płynami,
• dieta bogata w wapń i fosfor, a uboga w cukry.

Istotnym elementem profilaktyki jest regularne odwiedzanie dentysty, co najmniej dwa razy do roku. W gabinecie stomatologicznym można skorzystać ze specjalistycznych zabiegów profilaktycznych, dzięki którym zęby staną się mocniejsze i bardziej odporne na próchnicę.

Profilaktyka w gabinecie:

• piaskowanie – usuwa osady i przebarwienia z zębów. Podczas zabiegu zęby oczyszczane są mieszanką wody, powietrza i dwuwęglanu sodu wyrzucaną pod wysokim ciśnieniem. Piaskowanie jest bezbolesne.
• skaling – eliminuje twarde złogi nazębne za pomocą ultradźwięków. Skaling oczyszcza szyjki zębowe z nagromadzonej płytki nazębnej. Zabieg jest bezbolesny, jednak w przypadku stanu zapalnego tkanek okalających ząb lub przy odsłoniętych szyjkach pacjent może odczuwać ból. Wówczas podaje się znieczulenie.
• fluoryzacja – inaczej lakierowanie. Powleczenie zębów preparatem o wysokiej zawartości fluoru wzmacnia zęby i uodparnia je na próchnicę. Łagodzi nadwrażliwość zębów. Zabieg zalecany zarówno dzieciom, jak i osobom dorosłym.
• lakowanie – inaczej uszczelnianie bruzd specjalnym lakiem. Zabieg skutecznie zabezpiecza zęby przedtrzonowe i trzonowe przed gromadzeniem bakterii w miejscach trudnych do czyszczenia.

Zdrowe zęby bez próchnicy, to piękny uśmiech na całe życie. Podchodząc z uwagą do profilaktyki, ogranicza się ból i koszty związane z leczeniem zębów w przyszłości.